Ay: Ocak 2013

Sağlığa “Yeni” Bakan geldi, hoş geldi… Daha çok yazılır çizilir; ilk sözleri, ilk açılışı, ilk icraatı… ama ben de “ilk” cümleden uyarayım, Temel politikaların değişeceğini düşünenler, tam anlamıyla yanılıyorlar… Politikalar kişilere göre değil, duruma göre değişir… x x x Ama bazı şeyler değişecek tabi: Eski Bakan “Oltu Kebabı” severdi, Yeni Bakan “Aydın Tava Ciğer” Eski…

Bu mevzuya çok şaşırdım, aktarayım, siz de şaşırın istedim… Bir hastam anlattı; eskiden devlet dairelerine, resmi gazete gelirmiş… O birimin “yaşlı” amirleri, “ kimse görmeden” resmi gazeteyi alır, çekmeceye kilitlermiş. Eğer resmi gazete, Gençler tarafından okunursa, Bunu felaket bilirlermiş. Çünkü maazallah, gençler mevzuatı öğrenirlerse; kendilerine gerek kalmayabilirmiş… O yüzden, Çok endişe ederlermiş… x x x…

Hastanelerde, bir anlamda küçük köyler de yaşıyoruz… Çoğu zaman, dinlenmediğimiz, aldırış edilmediğimiz yöneticilerin ya da idarecilerin hegamonyasındayız… İyileri tenzih ediyorum ama oturduğu koltuğu dolduramayanlar da az değil! Bunlar, buralara geçen yıllar içinde nasıl geldi, sormuyorum, farkındasınızdır! xxx Hadi yine köylere dönelim… Ve soralım… Köylerde gençlere ne kadar söz hakkı veriliyor? Cevap basit: hiç verilmiyor. Hadi…

Doğru bir söz… İlginç olan ise, Ölümü çoğu zaman, göz önündekiler ölünce hatırlamamız. Bir operasyona girerken bile, akşam haberlerini düşünüyordu Birand; Peki, bu akşam haberleri sunmak için, nelerini vermezdi? Hayat paha biçilemez o yüzden, Hayatın değeri, hiçbir şeyle ölçülemez… x x x Sağlıkçının parasına takanlara sesleniyorum yeri gelmişken… Senin hayatın kaç para eder? Ha, diyorsan…

Senin Tarifen Hangisi? Reklam değil gerçek: sağlıkçıların gece mesaisi x x x  Muamele kadar, muamelenin yapıldığı saat de önemli. Neden mi? Anlatayım: