Kategori: Köşe Yazılarım

A B C Neden olmasın? Acil servise araba ile giren, Kafası bozuk hasta yakını oldu da, Oraya kaydırakla giren doktor neden olmasın? Doktor mutlu olacaksa kaydırakla da girsin, Helikopterle de konsun… Mutlu olsun da, nasıl olursa olsun! Ancak bakıyorum da çevreme, Hemşireden, ATT’ye, Laboranttan, paramediğe, Tıp öğrencisinden, Hekimine, Mutlu olan yok! Geçtiğimiz yıl Türkiye çapında…

Oh valla ne ala memleket… Benim doktorum imkansızlıklara gömülecek, Ücra köşelere mecburi hizmete gidecek, Dedesine yüzme öğrettiğimiz Yorgo gelip, Ali’nin kadrolarına konuverecek… Tabi olay bununla da bitmeyecek… Ali ve Ayşe gittiği yerden, Bir daha sittim sene, geri dönemeyecek. Neymiş Yunanlılar gelecekmiş, Neymiş İzmir, İstanbul ve Trakya’ya yerleşeceklermiş… Neymiş Türkçe öğreneceklermiş(!) Güzel valla çok güzel! Açık…

İlkokula başladığımda altı yaşındaydım. Sizler gibi onlarca sınava, onlarca başarıya imza attım. Bütün okullarımı dereceyle bitirdim ve kendi isteğimle tıp fakültesine girdim. Uykusuz geceler, kütüphanede geçen günler, nöbetler, aciller, komiteler, kurullar… Bir tür tıbbi komando eğitimiydi her şey! Hepimiz Türkiye’nin en iyi öğrencileri ve en parlak beyinleri olduk! Gençliğimizi heba ettiğimiz tababet, bize hekim ünvanını…

Bir adam düşünün… Öleli 75 yıl olsun! O günden beri, Ne yazsın, Ne çizsin, Ne de konuşsun… Sadece ama sadece sussun… Hiç twitter’a girmesin, Ama orada da TT olsun… Her olan bitene, bir cevabı, Her gelişmeye, bir öngörüsü olsun… Adı Mustafa Kemal, Soyadı Atatürk olsun… İnşallah mekanı Cennet, Allah da ondan razı olsun… Seni saygıyla,…

Düşünün bir kere: Bizdeki sistemin ne kadar bozuk, Anlayışın ne kadar kıt, Düşüncenin ne kadar sığ olduğunu… Hastayla anlaşamazsınız SABİM arar, Hastaneye geç, Hocaya ters gelirsiniz, ceza nöbeti yazılır. İdareyi eleştirmeye sürgün, Kravat takmamaya disiplin cezası alırsınız… Ceza vermeye ne de bayılırmışız? Soruyorum size: Hiç bu güne kadar, “işinizi iyi yaptınız diye” takdir aldınız mı?…