Ay: Nisan 2013

Küçük kırmızı Türk Bayrakları’nın süslediği sınıfları doldurmak, El işi kağıtlarından rengarenk dünyalar kurmak, Pastel boya kokusunu içinize çeke çeke solumak? Andımızı okumak, Mustafa Kemal’in 81’de doğup, Atatürk’ün hiç ölmediğine inanmak? Plastik top niyetine ezilmiş kola kutuları ile maç yapmak, Tek kanaldan susam sokağı izlemek, Ninja kaplumbağlarla pizza yemek? Kırtasiyeye gitmek, Postaneye gitmek, Köy gezilerine gitmek,…

Muhteşem Süleyman’ın ustalık eseridir Selimiye…  O kadar muhteşemdir ki, anlatmakla bitiremezsiniz. O muhteşemliğin içindeki “küçük ayrıntı” esasında daha da muhteşemdir: “Sadaka Taşı”.  Yatsı namazından sonra, durumu müsait olanlar “Sadaka Taşı’nın” üzerine evvel vakit birkaç akçe koyar; ihtiyacı olanlar da “ihtiyacı kadar” o taştan sadaka alırmış. Bu “alışveriş” ise gecenin çöktüğü; kimsenin kimseyi görmediği, zifiri karanlıkta…

Acilde çalışmakla acil önünde beklemek farklı kesinlikle, Bir kere içeride n’oluyo bilmiyorsunuz  Oturduğunuz soğuk bank, gerçekten güney kutbunuzu üşütüyor, Sağda solda inanılmaz bir kaos var, Şayet hastanızın durumu çok kötü ise, Cenaze malzemesi satanlar, gözünüze gözünüze bakıyor… Hava açık olsa da, Herkesin içtiği sigaranın dumanı, garip bir sis oluşturuyor, Doktorlara baktım bu akşam, Hasta yakını…

Bugün Akil Adamlar açıklandı,  Akıllı adımlar atabilmek için…  Ne kadar ilginç değil mi?  Bu listede herkes var,  Birileri yok…  Kim onlar?  Biz hekimler…  Hani Türkiye’nin en batısı’ndan en doğusuna kadar her yerde olan,  Vatandaşına şifa dağıtan,  Dağıttığı şifanın karşılığında;  dövülen, sövülen ve yalnızlığa itilen,  Ama her şeye rağmen vazgeçmeyen, Biz hekimler!  Ne kadar acı değil…