Kategoriler
Köşe Yazılarım

Bunu Neden Yazamıyorum?

Kapı açılıyor,
Bir elli boylarında,
Seksen yaşlarında,
Tatlı mı tatlı bir teyze içeri giriyor,
Ah benim yavrum diyerek yanaklarımı sıkıyor,
Ardından canım benim diyerek,
Bir sağdan,
Bir soldan öpüyor…
Asla durduramıyorsun;
Mümkün değil!
Ben sana her gece namazımda dua ediyorum diyerek,
Yanaklarımı tekrar sıkıyor…
Evinde;
Elektrik yok,
Su yok,
Okuma yok,
Yazma yok,
Kırılmak üzere bir bastondan başka,
Hiçbir şeyi yok…
Aslında bastona ihtiyacı da yok…
Dağ köyünde yaşıyor,
Ege’nin kekik kokan dağlarından,
Ovaya inen bir Anadolu kadını…
Biz size muhtacız evladım,
Allah sizi başımızdan eksik etmesin
Bizi ne olur bırakmayın, diyor.
Gözlerim doluyor,
Bir şey diyemiyorum.
İşte bundan sonrasını yazamadığım,
Bir Türkiye’de yaşıyorum.
Ne diyelim?
Allah kurtarsın.


Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir